Valeriaan

De gunstige werking van valeriaanwortel is al eeuwen bekend. Niet alleen helpt het bij stress, het zorgt ook voor een betere nachtrust.​

Geschiedenis valeriaan 

Valeriaan werd reeds tweeduizend jaar geleden in het oude Griekenland gebruikt. Hippocrates beschreef reeds de eigenschappen van valeriaan. Ook Dioscorides gaf in de eerste eeuw van onze jaartelling in zijn boek 'De Materia Medica' een uitgebreide beschrijving van de valeriaanplant en haar werking. Aanvankelijk werd de plant voornamelijk gebruikt vanwege haar bittere en aromatische eigenschappen en werd het onder meer als krampstillend middel ingezet.

De sedatieve eigenschappen van de valeriaanplant werden waarschijnlijk als eerste beschreven door de Griekse arts Claudius Galenus in de tweede eeuw na Christus. Het duurde circa 15 eeuwen voordat deze sedatieve eigenschappen werden herontdekt. In de eeuwen daarna werd valeriaan nog veelvuldig gebruikt in de artsenij ter kalmering bij nervositeit en hysterie, evenals ter behandeling van verteringsproblemen en flatulentie.

Tot in de jaren 1940 werd valeriaan nog ingezet als geneesmiddel voor slaapproblemen en angsten. In de jaren 1950 raakte valeriaan in onbruik met de opkomst van farmaceutische rustgevers.
 
Hoewel veel mensen de geur van valeriaan onaangenaam vinden, werd het in de 16e eeuw gebruikt als parfum en als geurstof aan de was toegevoegd. Valeriaan heeft op katten een onweerstaanbare en sterk prikkelende werking. Omdat katten zo dol zijn op de geur heeft de plant als alternatieve naam 'kattenkruid'; niet te verwarren met de niet-verwante soort wild kattenkruid (Nepeta cataria).

De typische doordringende geur van de wortel ontwikkelt zich pas bij het drogen.

Gebruik van valeriaan 

Valeriaan is een bekende plant binnen de fytotherapie. Extracten van deze plant (verkregen door extractie met water of 70% ethanol in water) kunnen effectief zijn bij slapeloosheid.

Waar kan je valeriaan vinden?

De bloeitijd van de overblijvende plant is juni-juli met een mogelijke nabloei in september. Een bloeiende plant is 60-120 cm hoog. De stengel is kaal, de bladeren zijn geveerd of veervormig met getande bladslippen. Ze staan verspreid in twee rijen. Alleen de grotere onderste bladeren zijn gesteeld. De witte tot roze bloemen staan in schermvormige tuilen. De plant groeit op vochtige, humusrijke plaatsen met niet te veel schaduw. Echte valeriaan komt in Nederland en België in de meeste gebieden algemeen voor.

Gezondheid

Echte valeriaan (Valeriana officinalis) is een kruidachtige plant uit de kamperfoeliefamilie. De soort komt voor in de gematigde delen van Eurazië. Uit de wortelstok wordt een extract verkregen dat toepassing vindt als bestanddeel voor rustgevende middelen.