Schorseneer

Schorseneer is met recht een superfood te noemen, omdat de groente veel vitaminen bevat. Het is ook weer een van de vergeten groenten, maar schorseneer begint weer steeds meer terug te komen. Schorseneren kweken is goed zelf te doen.

Schorseneren zaaien 2.0

Schorseneren en andere wortelgewassen doen het niet altijd goed in mijn moestuin. Nu zag ik op YouTube dat je met een regenpijp een gat kan maken deze vullen met compost zodat de wortel goed kan groeien. 

Grote schorseneer

De grote schorseneer, de Scorzonera hispanica, is een plant uit de familie Asteraceae, de composietenfamilie en is een tweejarige plant. In het eerste jaar wordt er een vlezige penwortel en een bladrozet gevormd. De plant bloeit na het zaaien in het tweede jaar en heeft citroengele bloemen. De plant wordt gebruikt als groente en hij werd voor de Tweede Wereldoorlog vrij algemeen gegeten, maar na de oorlog werd de schorseneer minder populair. Dat kan komen door zijn bewerkelijkheid.

Een schorseneer is een langwerpige, donkere wortel en er komt een kleverig melksap vrij bij het schillen. Hierdoor heeft de groente de bijnamen ‘keukenmeidenverdriet’ en ‘huisvrouwenleed’ gekregen. Andere bijnamen zijn winterasperge, armeluisasperge en winterstaaf omdat schorseneren een typische wintergroente zijn. De schorseneer heeft de grootste aanvoer in februari, maar ze kunnen aangetast worden door schimmels.

Schorseneren kweken

Schorseneren kweken gaat als volgt: Schorseneren worden op zandgrond tussen maart en half april gezaaid. Als je te vroeg zaait, kunnen de planten gaan bloeien, maar de wortels blijven dan wel eetbaar. De afstand tussen de rijen is 25 tot 30 centimeter en in de rij is de afstand tussen de planten 5 tot 6 centimeter.

Oogsten en bewaren van schorseneren

De oogst begint begin september. De wortels van de schorseneer zijn winterhard en kunnen de hele winter worden geoogst, zolang de grond niet bevroren is. De wortels kunnen tot 60 centimeter lang worden. Als je met de hand oogst, graaf je een diepe sleuf langs de wortels, waarna je ze uit de grond kunt halen.

Ziekten en ongedierte bij schorseneren

Ongedierte komt weinig voor bij de schorseneren. Een schimmelziekte (witte blaar) kan het blad aantasten. Daarnaast kunnen schorseneren last hebben van beschadigde wortels.

Zaaitabel en plantafstand

jan	feb	mrt	apr	mei	juni	juli	aug	sep	okt	nov	dec

Bereiding

De schorseneer wordt in stukjes gesneden na het schillen en met een scheutje azijn gekookt om verkleuring tegen te gaan. Vanwege het kleverige melksap is het verstandig om bij het schillen keukenhandschoenen te dragen. Schorseneren kunnen ook met wat azijn onder water worden geschild. Dit voorkomt verkleuring van handen en wortel. Je kunt de schorseneren ook eerst met kokend water overgieten, ze dan te laten schrikken met koud water en daarna te schillen. Als handen of pannen toch kleverig geworden zijn, dan kun je ze schoonmaken met een beetje spijsolie.

Herkomst van de schorseneer

De schorseneer is in de 16e eeuw vanuit het Middellandse Zeegebied naar de Lage Landen gebracht. Volgens sommigen is de naam afgeleid van het Italiaanse woord voor zwarte adder, scorzone, maar veel logischer is dat de Italianen de schorseneer ‘scorza nera’ of ‘scorza negra’ noemden, dat ‘zwarte schil’ betekent. Na de Tweede Wereldoorlog raakte de schorseneer dus uit de mode, maar sinds 1995 komt de schorseneer weer langzaam maar zeker terug. Het is lang niet overal verkrijgbaar, dus zelf schorseneren kweken geeft ook gemak.

Voedingswaarden per 100 gram

Energie	: 378 kj, 90 kcal	Water	: 73,8 gram
Eiwit	: 3,3 gram	Calcium	: 60 mgram
Koolhydraten	: 18,5 gram	IJzer	: 1,5 gram
Vet	: 0,2 gram	Vitamine C	: 10 mgram
Vezels	: 3,2 gram